hopeloos
hulpeloos verlaten
in haar ziel zitten grote gaten
toegeven wil ze niet
maar ze heeft veel verdriet
ze geeft er niet aan toe
maar het strijden maakt haar moe
langzaam word ze zwakker
maar opgeven doet ze niet
ook niet toen hij haar verliet
ze geeft niet toe aan haar pijn
ze wil niet zeggen
hoe graag ze bij hem wil zijn
waarom moet zij hem nou zo veel missen
en tegelijker tijd uit haar geheugen willen wissen
tegenstrijdig staat ze daar
en neemt ze toch stiekem haar pijn waar
naar haar spiegelbeeld starend
haar angsten aanvarend
vaag herkent ze iets wat ze kent
het is eng om te ervaren
dat je het zelf bent....
Reacties op dit gedicht
| freakangel: | Maandag, mei 09, 2005 21:33 |
| Mooi gedicht! liefs freakangel |
|
| sunset: | Maandag, mei 09, 2005 11:48 |
| Beeldend, tonend verwoord. Liefs (en knuf) / sunset |
|
| Oorlam: | Maandag, mei 09, 2005 10:43 |
| spiegels tonen mensen idd | |
Over dit gedicht
| Auteur: twistel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||