Zinkend in de diepte
Kritisch bekijk ik de stralende zon
door het spiegelende oppervlak van een meer
dan zink ik zachtjes naar de bodem
fluister mijn vaarwel voor een laatste ker
De druppels plakken aan mijn haren
en een zilveren fontein aan mijn linkerzijde
voorzichtig blaas ik mijn laatste adem uit
maar voel een onzichtbare hand langs mijn benen glijden
Laat me niet los!
ik open mijn ogen, de kleur van de zee
dan klamp ik me vast
en jij zinkt met me mee
We zullen samen sterven
maar niet ten onder gaan
zolang onze schimmen dansen
weer verder leven op de maan...
Reacties op dit gedicht
| freakangel: | Maandag, mei 09, 2005 21:53 |
| Droevig/hoopvol mooi geschreven... liefs freakangel |
|
| Quando: | Maandag, mei 09, 2005 21:34 |
| prachtig.. doch verdrietig. liefs, Kim |
|
| ~OpenBoek~: | Maandag, mei 09, 2005 21:05 |
| die had ik op school gelezen:) kvind hem echt mooi joh:) kuwz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LizDichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||