geketend
Ik ben geketend voor altijd.
Gebrandmerkt, met wat jij me hebt aangericht.
Altijd zal ik me geketend voelen door wat jij me hebt aangedaan.
Elke dag zal ik eraan herinnerd worden.
De hel bestaat toch, en ik ben niet eens dood.
Ook al voelt het wel zo.
Mijn gevoel is uitgeschakeld.
Ik leef wel, maar ben verlamd.
Ik ben niet de persoon die daar loopt!
Dat kan niet!
De persoon die ik ben is lang geleden al gestorven.
Toch leef ik, met littekens voor altijd.
Littekens, die me er telkens weer aan herinneren wat jij me hebt aangedaan.
Gebrandmerkt, met wat jij me hebt aangericht.
Altijd zal ik me geketend voelen door wat jij me hebt aangedaan.
Elke dag zal ik eraan herinnerd worden.
De hel bestaat toch, en ik ben niet eens dood.
Ook al voelt het wel zo.
Mijn gevoel is uitgeschakeld.
Ik leef wel, maar ben verlamd.
Ik ben niet de persoon die daar loopt!
Dat kan niet!
De persoon die ik ben is lang geleden al gestorven.
Toch leef ik, met littekens voor altijd.
Littekens, die me er telkens weer aan herinneren wat jij me hebt aangedaan.
Reacties op dit gedicht
| Maria K.: | Vrijdag, mei 20, 2005 09:13 |
| ook deze is heel mooi lieve lieneke...je kunt altijd bij me terecht..xx maria | |
| evening_dark: | Dinsdag, mei 10, 2005 19:29 |
| mooi gedicht sterkte je mag me maile als je het moeilijk heb of gewoon wil praten sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dark*Mistery | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||