Ik stond in de gang
tegen de muur
de muur waar ik nog maar een keer eerder heb gestaan
maar ineens kwam er vuur

Er liep een man langs
zijn schouders hingen laag
zijn ogen vooruit
zijn gevoelens verborgen onder zijn kraag

Hij keek me aan
ik keek hem aan
het was als een bliksem en een boom
andere mensen was het ontgaan

Je liep langs me
toen begon het te flitsen
zoveel beelden in een keer
maar het kon niet, zoals altijd...

Ik zag je later terug lopen naar haar kamer
waar jij waarschijnlijk zat te praten
hoe kon het ook, ik was er voor een adviesgesprek
en jij, ik zag je met 2 kinderen en een vrouw.. ik moest je laten

Ik zag je wel kijken
ik zag het allemaal wel
maar, daar gaan we weer
met leeftijd en maatschappij, te onbegrijpelijk en te snel

Toen je naar de lift liep
keek je me nog een keer aan
ik wist dat ik je nooit meer zal zien
ik kwam en jij moest gaan

Je leek op iemand
iemand die ik niet kende
maar iemand, .. je trok me aan
en ik wist.. ik was niet de enige met ellende

Jij had problemen
anders was je daar niet
hoe kan het dat ik nou over je schrijf
ik snap niet dat ik je gaan liet

Ik zat in de auto terug te denken
aan zoveel verschillende dingen
hoe ik naar je toe zou lopen
nee!!  het is niet meer, maar ik zou erover kunnen zingen

Het is een van de dingen
die gebeuren in dit leven
het hoe ik het ook bekijk
dit kan niets anders geven

Zoveel mensen
zoveel mannen
ooit komt er een dag
en is het me gegunt

Tot dan blijf ik wachten
tot dan heb ik iets om naar uit te kijken
want ik mis iemand in mijn leven
en ik wacht.. tot die ander door mijn blik zal bezwijken

Wanneer ik je zie staan
zal alles veranderen
ik zal naar je toegaan
en zullen jij en ik en onze liefde voor altijd bestaan..

tot de dood ons scheid