Ver strekkend heuvelland
ademloos in grijs waart de nacht
vereeuwigd in de horizon
waar het zwart tevergeefs
op verlossing wacht
Kom je naast me zitten
hier waar slechts schaduwen dwalen
waar slechts alomvattende ledigheid
spreekt in verloren talen
Eenzaam in versmelting
alleen tussen miljoenen
het leven en de dood
zich lusteloos verzoenen
Kom je naast me zitten
kijken we in verwondering dan saam
hoe de sterren eindeloos draaien
de wereld traag de hemel beklimt
hier boven op de zilveren maan
Treur je dan met mij
om de nietigheid van het bestaan..
Kuijlemans F.: | Dinsdag, mei 10, 2005 22:25 |
Graag treur ik met u mee in de nietigheid van het bestaan en van het omschrijven daarvan. Droeve noten vervagen in de klankkast van de wereld.. Ik hoop een thuis voor uw woorden te kunnen zijn, nu ik u gevonden heb Ik neem de woorden mee in de nacht en zal zien wat de morgen ons brengt Met lof F. |
|
RetaliatioN: | Dinsdag, mei 10, 2005 21:47 |
Hm, so true! Zeer mooi verwoord, heerlijk smakende woordspelingen. Even terzijde, bedankt voor uw reactie (-; | |
Just_Robin: | Dinsdag, mei 10, 2005 19:55 |
Prachtige poezie Geweldig Liefs, |
|
Klaes: | Dinsdag, mei 10, 2005 19:24 |
Ware poezie, Groet/Klaes |
|
Silver Moon: | Dinsdag, mei 10, 2005 16:50 |
Prachtig geschreven.. en heel diep. | |
MaYo-lijn: | Dinsdag, mei 10, 2005 16:11 |
Poëtisch mooi neergezet. Liefs, Marjo. |
|
Oorlam: | Dinsdag, mei 10, 2005 15:57 |
mooie woorden hanteer je | |
Engeltjuh: | Dinsdag, mei 10, 2005 15:56 |
mooitje! graag gelezen, liefs van amber | |
Mathilde: | Dinsdag, mei 10, 2005 15:30 |
...stilte... xxx | |
sunset: | Dinsdag, mei 10, 2005 15:28 |
Prachtige poëzie. Kan ik van genieten. Liefs / sunset |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 10 mei 2005 | ||
Thema's: |