De zee
Terwijl ik het strand op loop heb ik het gevoel dat ik stik
Van eenzaamheid en woede
Van " altijd maar op mijn hoede"
Mijn hart staat niet in brand, maar in de fik
Van gekheid weet ik niet meer wat ik moet denken
Het leven is zo voor mij een onoplosbare strijd
Hou ik ergens van raak ik het vaak ook weer kwijt
Laat mij maar de zee inlopen, voorgoed, naar de diepe bodem zinken
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Dinsdag, mei 10, 2005 21:52 |
| niet doen, gun het leven zo af en toe een tweede kans. mooi gedicht ;) groetjes kerwin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nofear19 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||