stormachtig
kijkend over het
water die door de
ruwe wind erg wild
geworden is, golven
breken de stilte
van de eerst
zo rustige zee
blijf ik staan
kijk naar mezelf
spelend in het water
als klein kind en
laat zo mijn gedachtens
meenemen door de
ruwe stormachtige wind...
water die door de
ruwe wind erg wild
geworden is, golven
breken de stilte
van de eerst
zo rustige zee
blijf ik staan
kijk naar mezelf
spelend in het water
als klein kind en
laat zo mijn gedachtens
meenemen door de
ruwe stormachtige wind...
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Dinsdag, mei 10, 2005 23:31 |
| Ha! Ik dacht al - wat heb ik hier tussen mijn vingers ineens? (MevrouwdeBraaf vind het namelijk heerlijk om met open mond en gespreide armen door de duinen heen te rennen :) Kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Agrear | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||