verdriet en dood
ik werd geboren leefde gelukkig
met mam pa en rob mijn lieve broer van toen
ik kwam steeds meer uit zich
ik kreeg op me 14e een zoen
ik voelde me voor t eerst in tijden blij
de enige reden om voor te leven
terwijl ik dat tegen hem zei
dat ik zonder hem op zou geven
zei hij dat hij me nooit verlaten zou
dit speelt nu af en ik weet geen raad meer
me hele leven doet me zeer
op die ene zonnige gebeurtenis na
met mam pa en rob mijn lieve broer van toen
ik kwam steeds meer uit zich
ik kreeg op me 14e een zoen
ik voelde me voor t eerst in tijden blij
de enige reden om voor te leven
terwijl ik dat tegen hem zei
dat ik zonder hem op zou geven
zei hij dat hij me nooit verlaten zou
dit speelt nu af en ik weet geen raad meer
me hele leven doet me zeer
op die ene zonnige gebeurtenis na
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, mei 11, 2005 08:23 |
| Meer dan angstig verwoord. Waarom zou je bang zijn voor het leven als je 'pas' veertien bent? Liefs (en warme genegenheid) / sunset |
|
| Lievelingetje45: | Woensdag, mei 11, 2005 07:51 |
| Met stilte gelezen... Sterkte! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: crazyme18 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||