Zou het kunnen
Zou het kunnen
Zou ik kunnen vliegen
als ik deed alsof ik vleugels had, en sprong
van hoog boven de daken, zweven
zou dat mijn lot zijn
als ik dat deed
Zou ik kunnen rennen
als ik de snelheid van de wind nam
voor een trein sprong en me vastgreep
zou ik dat kunnen
als ik dat deed
Zou ik kunnen zwemmen
als ik me voorstelde een vis te zijn
en meezwom met de stroom
zou ik dan vrij zijn
als ik dat deed
Zou ik mijn lot herkennen als ik hem voor ogen zag
of is alles al beschreven door een God
zou het leven dan niet grappig zijn
als je niet kon kiezen voor het slot
Reacties op dit gedicht
| pathsearcher: | Woensdag, mei 11, 2005 15:49 |
| hoop dat ik dat zelf kan bepalen.. heel erg mooi gedaan.. liefs, |
|
| sunset: | Woensdag, mei 11, 2005 09:48 |
| Zoekende verwoording, en heel duidelijke voelbare ironie. Maar gelukkig hoeven wij het niet altijd met elkaar eens te zijn ;~). Neen, ik vind het gewoon doodnormaal dat de Goddelijkheid mijn 'einde' - tussen haakjes, want wij zijn eeuwig - reeds weet, 'vastgelegd heeft'. Liefs (en knuf) / sunset |
|
