11-05-05
Als je nog zoveel kwijt moet
Maar je tranen zijn al op
Heb uit frustratie en verdriet
Mezelf stiekem toch pijn gedaan
Maar kan op dit moment
Mezelf niet meer waarderen
Wil zo graag iets betekenen
Hoe kan dat nou als ik zelf
Niet eens sterk genoeg ben
Om het leven te accepteren
(zooitje bij elkaar geraapte gevoelens)
Kim
| Laura Luijkx: | Donderdag, mei 12, 2005 17:02 |
| Zomaar zooitje bij elkaar opgeraapte gevoelens? Nee meisje, het is veel meer! En heel erg belangrijk dat je het zo hebt neergezet, wat een beetje helpt te reorganiseren ;) Je betekent veel meisje, nooit vergeten! Liefs, |
|
| Elizabethh: | Donderdag, mei 12, 2005 13:15 |
| Wat denk je zelf????? Denk je nu echt dat die oceaan met zo een hoge golven, kan zich redden zonder die ene druppel die jij bent? Denk het niet...ook al lijkt dat wel zo...je bent net zo belangijk om te leven en genieten van het bestaan, ook al lijkt dat soms niet zo makkeijk te zijn.. kanp dat je gevoelens zo hebt beschreven, ik zou dat nooit durven... liefs Elizabethh xx |
|
| jeannettevv: | Donderdag, mei 12, 2005 01:29 |
| Jij betekent veel, alleen al door jezelf te zijn..... En door jezelf pijn te doen, doe je mij ook pijn. Niet doen allerschattigst niggie. |
|
| Fotograafje: | Donderdag, mei 12, 2005 00:34 |
| Heel mooi geschreven. Misschien is het juist zo dat we elkaar nodig hebben om sterk genoeg te zijn het leven te accepteren...... |
|
| Nemesis: | Woensdag, mei 11, 2005 23:23 |
Mooi neergezet en met grote genegenheid gelezen. Ik voel hetzelfde, maar kan het nimmer zo verwoorden... |
|
| Auteur: Quando | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||