Essentie van eenzaamheid
Ondraaglijke stilte
gevoed met
de essentie van eenzaamheid
dringt zich aan me op.
Er is iets in mij gedoofd
en niets kan het weer ontsteken
alsof ik alle gesproken woorden
nooit heb geloofd
en liefde mij nooit bereikt heeft.
Zo verstikkend is
de leegte
van het niets zijn
dat ik het zou willen uitschreeuwen
van pure levensdrang.
Maar ik doe het niet...
gevoed met
de essentie van eenzaamheid
dringt zich aan me op.
Er is iets in mij gedoofd
en niets kan het weer ontsteken
alsof ik alle gesproken woorden
nooit heb geloofd
en liefde mij nooit bereikt heeft.
Zo verstikkend is
de leegte
van het niets zijn
dat ik het zou willen uitschreeuwen
van pure levensdrang.
Maar ik doe het niet...
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Zaterdag, mei 14, 2005 01:12 |
| Ergens is schreeuwen in een gedicht dan toch een beetje troost | |
| BloodElf: | Vrijdag, mei 13, 2005 17:52 |
| Die laaaatste is Mooooi!! ^.^ Liefs, |
|
| Renate-td-: | Donderdag, mei 12, 2005 23:22 |
| schreeuw maar, herkenbaar mooi geschreven, liefs Renate | |
| MANICMANJA: | Donderdag, mei 12, 2005 23:09 |
| triestig mooi... liefsx Manja |
|
| 4fun: | Donderdag, mei 12, 2005 22:58 |
| Prachtig geschreven. |
|
| shelob: | Donderdag, mei 12, 2005 22:57 |
| Lege zalen kun je alleen vullen als er geluid uit de microfoon komt....dus volumeknop voluit, liefs Jolanda | |
| christa//dorine: | Donderdag, mei 12, 2005 22:29 |
| god ik herken mezelf hier in....die leegte. Niemand die het ziet....walgelijk | |
Over dit gedicht
| Auteur: freakangel | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||