van binnen.
Soms is het zwaar.
En soms gaat het je voor de wind.
Je bent maar niet klein te krijgen.
Dat is wat iedereen van je vindt.
Ze weten niet wat je voelt..
Diep in je hart doet het vreselijk veel pijn.
Snappen ze dan niet,
Dat je niet altijd vrolijk kan zijn.
Diep in je hart die angst.
De angst van pijn en verdriet.
De angst van mensen die je liefhebt,
Verliezen en dat verdriet.
Jij hebt ook gevoelens.
Ookal lijkt dat soms van niet.
Je houd iedereen op een afstand
En niemand die het ziet.
Tijden van vrolijk doorgaan.
Tijden van diep verdriet.
Periodes van slapeloze nachten.
En niemand die het ziet..
ps: dit gedicht is wel in de je vorm maar het gaat over
mezelf...