Hier sta ik dan,
bevend,
met de camera in mijn handen,
niet wetend wat er gaat gebeuren...

Ik zie bloed,
en hoor je roepen,
je vertelt dat het heel veel pijn doet,
ik zie beweging...

Ik probeer dichter te gaan
en zie iets ronds,
ik hoor de gyneacoloog zeggen
dat het bijna afgelopen is...

Ik zie het hoofdje
en krijg tranen in mijn ogen,
ik probeer me sterk te houden
terwijl jij perst...

Dave spreekt je moed in,
het is bijna afgelopen,
het hoofdje is er al,
ik sta er dromend bij...

Eindelijk is het zover,
ik laat de camera zakken
en kijk naar het wonder des levens...

Ik ben sprakeloos,
wat negen maanden,
ongenaakbaar in je buik zat,
ligt daar nu gewoon, heel kwetsbaar...

Terwijl ik terug begon te filmen,
mocht de vader de navelstreng doorknippen,
ik hoor het eerste geluid
en zie ze langzaam het leven inademen...

Een traan rolt langs mijn wang
terwijl ik haar een kus op het hoofdje geef,
zo kwetsbaar, zo klein
maar toch zo mooi, het wonder des levens...

------------------------------------------------------------

BEVALLING VAN MIJN ZUS, DUS HET KINDJE WAAR IK TANTE VAN BEN WERD GEBOREN, TERWIJL IK ALLES KON FILMEN...

- 16 -