Ik kan nooit eens vrolijk doen volgens jou...
Het is niet echt een gedicht, maar probeer duidelijk te maken dat als je je moeder bent verloren, het leven dan niet meer zo makkelijk is...
Volgens jou ben ik altijd chagerijnig,
Volgens jou kan ik nooit eens vrolijk doen,
maar onthoud wel iedere keer in je achterhoofd,
wat er is gebeurd....
Je kan dan niet meer zo vaak lachen,
Je kan dan niet meer zo vaak vrolijk zijn....
Niemand snapt hoe ik het in me voel,
ook al denken sommige het te weten...
Ik ben de enigste die weet wat ik voel,
Ik voel een knagende pijn die niet uit te leggen is...
Ik kan het ook aan niemand uitleggen,
het is allemaal zo moeilijk,
omdat niemand het ooit zal begrijpen,
Laat ik mijn gevoelens in mijn hart...
Volgens jou ben ik altijd chagerijnig,
Volgens jou kan ik nooit eens vrolijk doen,
maar onthoud wel iedere keer in je achterhoofd,
wat er is gebeurd....
Je kan dan niet meer zo vaak lachen,
Je kan dan niet meer zo vaak vrolijk zijn....
Niemand snapt hoe ik het in me voel,
ook al denken sommige het te weten...
Ik ben de enigste die weet wat ik voel,
Ik voel een knagende pijn die niet uit te leggen is...
Ik kan het ook aan niemand uitleggen,
het is allemaal zo moeilijk,
omdat niemand het ooit zal begrijpen,
Laat ik mijn gevoelens in mijn hart...
Reacties op dit gedicht
| Sandy Charmant: | Donderdag, november 01, 2001 23:29 |
| Hallo Allemaal! Bedankt voor jullie reacties! Lees ook eens mijn andere gedichten ennuh, ik ben 14 jaar... xxxx Sandy |
|
| jaap: | Zaterdag, september 29, 2001 08:49 |
| het gevoel dat er in zit is herkenbaar het gevoel is dierbaar maar vergeet nooit wat er is geweest want dan pas is alles voor niets geweest en zal je nooit meer denken aan ooit dat alles nog was zo als het was |
|
| Michris: | Woensdag, augustus 22, 2001 23:35 |
| Ik begrijp je wel. Mijn moeder is vorig jaar gestorven en ik mis haar elk moment van de dag. Het doet ontzettend pijn. Ik mis de bezoekjes, de telefoontjes, onze gesprekken, mijn ouderlijk huis. Het voelt heel leeg en eenzaam. Sterkte! Michris Michris |
|
| Zeeroosje: | Woensdag, augustus 22, 2001 21:33 |
| Ik heb het al gezegd, Sandy ik weet hoe het voelt, op mijn werk was ik ook andes dan anders, het heeft wel 8 maanden geduurd, eer ik weer een beetje de oude was. Al ben ik dan heel wat ouder dan jij, toch blijft het verdriet om een moeder het zelfde. Vele lieve groetjes Roosje | |
| Robski: | Woensdag, augustus 22, 2001 20:42 |
| Ik denk dat het ontzettend veel pijn zal doen.. en nu weet ik niet hoe oud je was toen het is gebeurd, maar dat doet niet eens ter zake... Mijn vader is er ook niet meer en dat doet al pijn genoeg.. en hoe het ook maar klinkt.. om je moeder geef je vaak toch wel nog ietsje meer.. wel in mijn geval.. en ik zou het niet willen weten hoe ik me zou voelen als ik haar zou kwijtraken.. dus ik begrijp je gevoelens wel zo'n beetje... Veel sterkte! Liefs, Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sandy Charmant | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||