Vechten
Waarom is het zo verslavend..
Dat ik er niet zonder kan..
Steeds maar willen grijpen..
Naar de pijn waar ik wel tegen kan
De pijn van het mes..
Is de enige die ik respecteren kan
Ik wil geen verdriet..
Geen pijn..
Dat wil ik niet..
Geen mes om te snijden..
Dat ik toegeef aan mezelf..
Ik heb mezelf niet meer in de hand
Ik raak mijn eigen kwijt..
Ik weet alleen..
Dit is een hele zware strijd..
Vechten voor mijn tranen..
Mijn woede..
Mijn verdriet..
Vechten voor dit leven..
Dat ik niet meer wil..
Reacties op dit gedicht
| ~~~vr0uwtje~~~: | Vrijdag, mei 13, 2005 20:52 |
| heey allerliefste,,, kei mooi neergeset'!! hvjouw en wil jouw niej mir kwijt... en uuh.. blijfe vechten.. please... sterkte!!.. xxx marlou veel liefs,,, |
|
| fox_bert: | Vrijdag, mei 13, 2005 20:51 |
| vechten voor jezelf, dat kan de moeite waard zijn, als je jezelf ziet staan. als je dat kan , dan kan je alles overwinnen, dus ook alle tegenslagen. knuf Bert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ish | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||