Ongekunsteld artistiek
Ontevreden stemmen, over klanken van de kunst
stuur ik aan op enkel mijn emotie
zoals ik mij een beeld houw van innerlijke dromen
en steen; langgerekte leugens, - pijn in elk gewricht
als prikkelende zinnebeelden van misleidend toeziend oog
Ik spring onwetend om met mijn gewoontes
dikwijls gestroomlijnd als rimpels in het water
dan staat er; op mijn schrift niets dan onzeker
gebrandmerkte verlangens van ontkennende vragen
of ’t behagen dat ik diep in mijn verschuil
Bewegen tussen bomen die als muren staan
lijken mee te gaan met elke pas, of visie
gevangen met dagen die zich lijken te herhalen
brei ik mijzelf sjalen, om het warm te houden
dat gevoel; en me te amuseren met het feit, dat artistieke
Als een schilder omspringt met kwasten op zijn doek
voorzichtig, liefkozend naampjes gevend
zo leg ik penselen evenredig met mijn ziel
en zuigt het alle energie uit mijn verdriet
maar niemand die de kleuren vergelijkt
Of ziet, datgene dat geen uitleg nodig heeft
maar zo puur als chocola vervult
alsof dromen uitstijgen boven wolken, en het zicht
van de vogel die vliegt boven de daken-
Dat ben ik; en neem genoegen met kunst als uitlaatklep
nienk: | Zaterdag, mei 14, 2005 15:09 |
schitterend gedaan liefs, |
|
sunset: | Zaterdag, mei 14, 2005 14:54 |
Prachtig mooie verwoording. Liefs / sunset |
|
Raira (Ria): | Zaterdag, mei 14, 2005 11:23 |
Laat die kunst maar zien ik wil er graag in delen prachtig verwoord liefs Ria |
|
Quando: | Zaterdag, mei 14, 2005 11:12 |
daar zou ik ook genoegen mee nemen:) mooi geschreven. liefs, Kim |
|
Auteur: Tommie1 | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 14 mei 2005 | ||
Thema's: |