Eeuwigheid
laat me eeuwig slapen Heer
gouden stad en jubeltonen
hoeven niet zo nodig meer
ik vraag rust in niet zijn tronen
opgelost in de eeuwigheid
nog verbonden door de ring
van voorouders en nageslacht
verdwijnen in het stof der aarde
mijn taak vervuld of nagelaten
het zijn in niet zijn overgaan
mijn leven als het was gedaan
gouden stad en jubeltonen
hoeven niet zo nodig meer
ik vraag rust in niet zijn tronen
opgelost in de eeuwigheid
nog verbonden door de ring
van voorouders en nageslacht
verdwijnen in het stof der aarde
mijn taak vervuld of nagelaten
het zijn in niet zijn overgaan
mijn leven als het was gedaan
Reacties op dit gedicht
| Roelie Kuilder: | Maandag, mei 16, 2005 11:36 |
| Als stilte schreeuwen wordt smeek ik om stille stilte. moment opname. H.G. Roelie |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, mei 14, 2005 23:03 |
| nabestaand na samenzijn vraag ik hem om mij voltooid te mogen ontgaan. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roelie Kuilder | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||