Marteling
Opgesloten in een donkere kamer
Gemartelt en verbannen
Hopeloos verloren
Hoe zou het buiten zijn?
Waar de kinderen lachen
dat 't en lieve lust is
Denk er maar niet aan
dat martelt je
Vroeger was je ook buiten
Daar was je jezelf,
maar daar ben je niet meer
Je bent verbannen van jezelf
Gemartelt en verbannen
Hopeloos verloren
Hoe zou het buiten zijn?
Waar de kinderen lachen
dat 't en lieve lust is
Denk er maar niet aan
dat martelt je
Vroeger was je ook buiten
Daar was je jezelf,
maar daar ben je niet meer
Je bent verbannen van jezelf
Reacties op dit gedicht
| Gisela Rombouts: | Dinsdag, november 19, 2002 17:22 |
| Dat vind ik erg. Weet je wij zijn op school voor zedenleer bezig over het onderwerp martelen en we hebben een paar gedichten gehoord die ook echt gebeurd zijn maar dan uit landen zoals albanië of zoiets dat het was. Anyway sterkte |
|
| mini: | Woensdag, augustus 29, 2001 17:09 |
| mooi, maar triestig... opgesloten in een ruimte, niet meer wegkunnen, echt niet leuk! Sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Layla Hester | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||