waarom?
Vanmorgen werd ik wakker,
Met mijn in mijn hart,
Ik vroeg me af waarom ik in mijn droom,
Alweer aan jou had gedacht,
Ik dacht terug aan al die leuke dingen,
Die we samen hebben gedaan,
Aan al die momenten van plezier en pijn,
En nou.....
Nou is onze vriendschap voorgoed voorbij,
Ik zou zo graag tegen je zeggen,
Dat het me spijt,
wat ik je allemaal heb aangedaan,
Maar dat krijg ik helaas allemaal niet gedaan,
Konden we nog nog maar eens lachen,
Konden we nog maar eens praten,
Konden we nog maar eens gezellig samen zijn,
Iedere vriendin in mijn leven vergelijk ik met jou,
Maar bij iedereen kom ik op het zelfde neer,
er is maar een iemand zoals jij,
En die ben ik voorgoed kwijt...
Je fot'os zijn dan van de muur,
de vriendschap is voorbij,
Je ketting heb ik afgedaan,
Maar in mijn hart ben je bij me iedere dag weer,
Waarom?
Ik hoop zo graag dat je me dat op een goede dag zeggen kon,
Ze zeggen rozen verwelken, schepen vergaan,
Maar in mijn hart en in mijn dromen,
Blijf je altijd bestaan.
Met mijn in mijn hart,
Ik vroeg me af waarom ik in mijn droom,
Alweer aan jou had gedacht,
Ik dacht terug aan al die leuke dingen,
Die we samen hebben gedaan,
Aan al die momenten van plezier en pijn,
En nou.....
Nou is onze vriendschap voorgoed voorbij,
Ik zou zo graag tegen je zeggen,
Dat het me spijt,
wat ik je allemaal heb aangedaan,
Maar dat krijg ik helaas allemaal niet gedaan,
Konden we nog nog maar eens lachen,
Konden we nog maar eens praten,
Konden we nog maar eens gezellig samen zijn,
Iedere vriendin in mijn leven vergelijk ik met jou,
Maar bij iedereen kom ik op het zelfde neer,
er is maar een iemand zoals jij,
En die ben ik voorgoed kwijt...
Je fot'os zijn dan van de muur,
de vriendschap is voorbij,
Je ketting heb ik afgedaan,
Maar in mijn hart ben je bij me iedere dag weer,
Waarom?
Ik hoop zo graag dat je me dat op een goede dag zeggen kon,
Ze zeggen rozen verwelken, schepen vergaan,
Maar in mijn hart en in mijn dromen,
Blijf je altijd bestaan.
Reacties op dit gedicht
| sammy de zutter: | Woensdag, mei 09, 2001 00:10 |
| Het zijn enkel plastic rozen die niet vergaan lieve marian ,er is een tijd om de roos te plukken en een tijd om zich de geur te herineren. groetjes sammy. |
|
| naomi beverloo: | Woensdag, april 25, 2001 11:37 |
| Marian, wat kan jij mooi schrijven!! Elke keer moet ik een traantje wegpinken, als ik jou gevoelens lees... IK HOU VAN JE!!!! kus en een dikken knuffel Naomi |
|
| : | Zaterdag, maart 17, 2001 23:58 |
| Wat een mooi gedicht is dit Kreeg er kippevel van |
|
| donaat: | Zondag, februari 25, 2001 23:15 |
| Hartverscheurend. Pijnlijk maar prachtig. |
|
| Dreamlover: | Donderdag, oktober 19, 2000 14:52 |
| Kreeg spontaan tranen in mijn ogen toen ik dit gedicht las. Heb exact de zelfde nare ervaring gehad. Door mijn eigen domme fout is mijn vriendschap van 13 jaar ook voorgoed voorbij. Ik wens je veel sterkte |
|
| Dreamlover: | Donderdag, oktober 19, 2000 14:52 |
| Kreeg spontaan tranen in mijn ogen toen ik dit gedicht las. Heb exact de zelfde nare ervaring gehad. Door mijn eigen domme fout is mijn vriendschap van 13 jaar ook voorgoed voorbij. Ik wens je veel sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marian driessen | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||