ENGELEN.
Liggend in mijn hangmat,
Tussen boomstammen vastgeknoopt,
Het loof rijkelijk vol blad
Als afdak boven mijn hoofd,
Geniet ik van de zonnestralen
Die koesterend mijn lijf verwennen.
Ik ben alleen, wil nu verdwalen,
Er is niemand te bekennen.
Ik sluit mijn ogen, ben in de wolken
Drijf op een fluweelzacht donzen bed
Waar engelen het heelal bevolken.
Ik was verward en ook even ontzet.
Engelenzang hoor ik nou;
Zie hoe zij in schoonheid baden
Afgezet tegen het hemelsblauw
En wordt door blijdschap overladen.
Hun vleugels, van het fijnst satijn,
Afgezet met brokaten rand,
De schittering doet de ogen pijn
Daar komen zij van alle kant.
De mooiste engelen vleugels gejureerd.
Een hemels feest, het was ongekend,
Ik was dan ook zeer vereerd;
Met de rol van "Jury president".
han 16-2-05
Will Hanssen: | Maandag, mei 16, 2005 16:51 |
Zeer mooi en beeldend verwoord....heerlijk zo'n droom. Liefs, Will |
|
sunset: | Maandag, mei 16, 2005 15:47 |
Mooi dromerig verwoord [zeker de laatste twee regels ;~)]. Liefs (en knuf) / sunset |
|
Klaes: | Maandag, mei 16, 2005 15:41 |
Zeer mooi dromerig verwoord, Groet/Klaes |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 mei 2005 | ||
Thema's: |