Van binnen zo alleen,,

Die leegte en die eenzaamheid
Ik kan er bijna niet omheen
Van buiten lijk ik vrolijk
Maar van binnen zo alleen

Een stem in mij blijft scheeuwen
Om steun &nd hulp, ik red het niet
Is er iemand die het kan voelen
Die de leegte in me ziet,,?

Ik ga maar door &nd blijf lachen
Maar van binnen begint het al
In één klap is blijdschap woede
&nd zak ik weg in een diep dal

Terweil de glans in mijn ogen wegtrekt
Voel ik wat er nu gebeuren gaat
De woede kan ik niet meer stoppen
Ik weet dat het naar binnen slaat

Er spreekt een heel klein stemmetje:
Je verdient het niet om blij te zijn
En dan zie ik zelf nog maar één uitweg
De woede omzetten in pijn..