Mijn mama...
Mijn mama...
jij was...
LIEF
...
Lang zijn de dagen zonder jou
Iedereen mag weten dat ik nog steeds van je hou
Een leven zonder jou went maar niet
Flauw loop ik van verdriet
...
ZACHT
...
Zonder jou om me heen heb ik moeite met leven
Alles zou ik -om bij jou te zijn- willen opgeven
Cruw is het hoe jij ons bent ontnomen
Hopelijk mag ik je ooit nog tegenkomen
Tegen die tijd kan ik enkel en alleen van jou dromen
...
jij was...
mijn mama!
-GHM-
jij was...
LIEF
...
Lang zijn de dagen zonder jou
Iedereen mag weten dat ik nog steeds van je hou
Een leven zonder jou went maar niet
Flauw loop ik van verdriet
...
ZACHT
...
Zonder jou om me heen heb ik moeite met leven
Alles zou ik -om bij jou te zijn- willen opgeven
Cruw is het hoe jij ons bent ontnomen
Hopelijk mag ik je ooit nog tegenkomen
Tegen die tijd kan ik enkel en alleen van jou dromen
...
jij was...
mijn mama!
-GHM-
Reacties op dit gedicht
| Angel_Tears*: | Dinsdag, mei 17, 2005 18:21 |
| Supperveel sterkte! En niet ze WAS, maar ze IS nogsteeds ! onthouden heah=) Superveel liefs&warmte! Kuss | |
| sunset: | Dinsdag, mei 17, 2005 13:44 |
| Rakend droef-teer en warm-mooi verwoord. Liefs (en knuf) / sunset |
|
| *Fighter*: | Dinsdag, mei 17, 2005 12:44 |
| Ze zit voor altijd in je hart! Het is moeilijk.. Echt waar.. Kop Op! Ben er voor je! |
|
| Mathilde: | Dinsdag, mei 17, 2005 12:44 |
| wat verdrietig dit! heb er kippenvel van... je moeder is dichtbij je, al zie je haar niet; voel maar in je hart! liefs en sterkte, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nellemieke3 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||