Waar ben je?
Als ik binnen kom,
sta jij met je rollator
in je handen.
Je kijkt me verbaasd aan ,
en zegt ;
Jij Jackie?
Wat ben ik blij ,
dat je er bent , zeg je tegen mij.
Maar vertel je verder:
Ik krijg hier geen eten en...
ze nemen me overal naar toe,
wat ik niet wil!
Kom je nu helemaal
uit Amerika voor mij?
Ik zie je staan en denk;
O ,mams..
wat zie je er slecht uit.
Ik sla mijn armen om je heen,
en zeg;
ik kom voor jou,
kom, laten we even gaan zitten.
|Je strompelt naar je plaats ,
en ik zie je verbaasd kijken.
Je vertelt mij;
Ik zit nooit
in deze kamer.
Dat maakt niet uit lieverd,
ga maar lekker zitten.
Kijk ,ik heb een gebakje
voor je meegenomen.
Wil je er een kopje koffie bij ?
Dan zeg je tegen mij;
Was het druk in Scheveningen?
En hoe gaat het met die kleine?
Blij zeg ik;
Oh mams , het gaat zo goed !
Ze wordt al zo groot,ze kan al staan en..........
Je valt me in de rede,
en zegt ;
jij bent toch ook familie?????????????
Raira (Ria): | Woensdag, mei 18, 2005 20:09 |
wat moet dat moeilijk zijn voor je......soms even de herkenning en dan weer in een eigen wereld erg goed verwoord van je liefs en troostknuffel Ria |
|
Jannie Hoogendam: | Woensdag, mei 18, 2005 19:28 |
achhh, hoe vertederend en toch zo droef...Herken het van mijn oma Liefs van mij Jannie |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 18 mei 2005 | ||
Thema's: |