het zomerde een middag lang
het zomerde een middag lang
we liepen samen
de warmte trilde zacht
de wind wist wat wij wilden
koelde ons heel even af
het gras was groener
dan we dachten
en wij onhandiger
dan we verwachtten
het zomerde een middag lang
in de traagheid van het geven
nemen was van geen belang
we wilden even samen leven
wil melker
18/05/2005
Reacties op dit gedicht
| remie: | Donderdag, mei 19, 2005 06:19 |
| toch gelukt... onhandig ? nee toch....liefs Remie | |
| Vervelende meid: | Donderdag, mei 19, 2005 00:01 |
| Een heerlijke middag ;D | |
| m@rcel: | Woensdag, mei 18, 2005 23:58 |
| Prachtig mooi geschreven Gr. m@rcel |
|
| kimW: | Woensdag, mei 18, 2005 22:49 |
| oehhh... wat kan het weer toch veel met je doen.... mooi kimkus |
|
| shelob: | Woensdag, mei 18, 2005 22:33 |
| Prachtig, zinderende zomerzotheid van toen, Jolanda | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||