een glaasje bloed
zie mij lachen
als het leven u toe
mijn pretoogjes schitteren
en brengen licht
voor zij die duister zien
terwijl binnenin
bij elk klokgetik
mijn hart
mijn metgezel
wegkwijnt
en enkel nog
als een minzame blubber
zal worden doorgespoeld
met een glaasje bloed,
ach, waarom niet?
als het leven u toe
mijn pretoogjes schitteren
en brengen licht
voor zij die duister zien
terwijl binnenin
bij elk klokgetik
mijn hart
mijn metgezel
wegkwijnt
en enkel nog
als een minzame blubber
zal worden doorgespoeld
met een glaasje bloed,
ach, waarom niet?
Reacties op dit gedicht
| Kuijlemans F.: | Woensdag, juni 01, 2005 02:38 |
| Werkelijk magistraal! Het tempo en de ondertoon en het bloederige blubber... Erg inspirerend als ik zo vrij mag zijn met uw geestverroering mee te liften Met de handen ineen F. |
|
| sunset: | Donderdag, mei 19, 2005 18:27 |
| Ik blijf jou lezen. En graag. Liefs / sunset |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, mei 19, 2005 18:21 |
| Getsie, ik hoef niet... grtjes Jannie |
|
| Innerchild: | Donderdag, mei 19, 2005 15:28 |
| bitterzoet gedichtje ... maskers af en recht vooruit ... ja toch ?! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||