Rondjes dansen
Hier
zie ik je rondjes dansen
in je wijnglas
vervuld van vreugde
Je straalt
is het echt van binneuit
dat je je voedt
met zielen stelen
De woorden uit hun monden
blijven hangen, galmen na
wegen op mijn schouders
die bezwijken onder hun gewicht
Mijn tanden worden vlijmscherp
als ik mezelf voel
verlangen
naar dat lichaam van toen
vel over been
Reacties op dit gedicht
| Zilke: | Dinsdag, mei 24, 2005 22:27 |
| Wat een contrast tussen die eerste en die laatste strofe... Wat ben jij toch eerlijk in je gedichten, ik sta er telkens versteld van, zo'n puurheid, soms zo kwetsbaar... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||