Laat ze maar
Laat ze maar
Te laat voor gedachten
nog ongeboren herinneringen;
gestorven…verdwenen,
in kille spelingen van de tijd.
“Laat ze maar, ze tikken te snel…”
Niet op het juiste moment
en altijd steeds weer verkeerd;
gestorven, verdwenen, fout
kille spellen van het bepaald lot.
“Laat ze maar, ze zijn niets waard…”
Alles zijn waarde verloren
alles tijd en plaats kwijtgeraakt;
verdwenen thuis en jaar
in de kille spelingen van verdriet.
“Laat ze maar, laat ze stromen…..”
*Uitdaging van Lizdichter, met veel plezier geschreven!*
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Monique de Boer | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||