( deze gedicht zal ik schrijven vanwege het vorige gedicht)
BEGRIP
Ik wil het niet meer horen die klanken.
Ze doen mij pijn .
Elke keer denken ooh wat was het fijn .
Elke keer keer als ik ze hoor moet ik huilen .
En ik wil dan weg gaan om te schuilen .
Ik heb nu al verdriet om twee mensen.
een heeft het gedaan, is nu ook weg uit mijn bestaan
en is mijn vader .
dIE ZEGT HET OOK EN HEEFT GEDAAN .
Maar heeft gedaan waar ik vroeger bij was .
Stond ik weer voor de klas.
huilend te vertellen dat mijn vader in het ziekhuis lag.
En dan dse vraag waarom dan >?
Nou omdat hij het leven niet meer zag .
Dus elke keer hoor ik de klanken .
En laat ik de mensen over aan hujn wenzen .
ik bedank ze dan voor de leuke tijd.
En zeg nu met veel spijt.
Ik wil het niet horen
het doet pijn .
Maak van je leven een uitdaging en dan is het fijn.
Ik moet nu elke keer denken .
aan de tijd van hun .
waarneer zullen ze het doen .
Kan ik dan weg blijven ?
daarom zeg ik het ga uitmijn hart.
je doet mij pijn.
Omdanks alles isnhet mij verleden
dus zorg ervoor dat ik het kan vergeten.