Voortschrijden
Voorschrijden
Een siddering zucht door zijn lichaam,
moedeloze ogen staren eenzaamheid
van een bevroren diepte, onpeilbaar,
gebroken in opoffering, goedgelovig,
Huilt zijn gezicht het stille sterven
van toegewijde tranen, verslonden
in het onvoorwaardelijk aanreiken,
in het opgeven van stil verlangen,
-En even sluipt er een sprankeling
door zijn ogen, even dat beeld,
dat beeld van verboden liefde,
dat beeld van strelende warmte,
dat beeld van intens geluk,
dan buigt zijn hoofd in berusting,-
Keert hij terug in zijn koude wereld
zonder verleden, zonder toekomst,
alleen het voortschrijden van de tijd,
het naderen van zijn bevrijdend einde.
Een siddering zucht door zijn lichaam,
moedeloze ogen staren eenzaamheid
van een bevroren diepte, onpeilbaar,
gebroken in opoffering, goedgelovig,
Huilt zijn gezicht het stille sterven
van toegewijde tranen, verslonden
in het onvoorwaardelijk aanreiken,
in het opgeven van stil verlangen,
-En even sluipt er een sprankeling
door zijn ogen, even dat beeld,
dat beeld van verboden liefde,
dat beeld van strelende warmte,
dat beeld van intens geluk,
dan buigt zijn hoofd in berusting,-
Keert hij terug in zijn koude wereld
zonder verleden, zonder toekomst,
alleen het voortschrijden van de tijd,
het naderen van zijn bevrijdend einde.
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Dinsdag, mei 24, 2005 14:55 |
| Misschien wel wat VEEEEL te weinig reacties bij dit mooi gedichtje.Het heeft iets magisch, je gedichtje, Avalon (kan ik je zo bij naam noemen?). Graag gelezen - logisch, bij zo'n dichttalent... Liefs, Serge |
|
| Mathilde: | Vrijdag, mei 20, 2005 21:46 |
| oh... wat is dit prachtig! kippenvel! liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Avalon | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||