Een diep dal
Soms zit je diep in een dal,
het lijkt alsof niemand je eruit kan halen.
Een diep dal het maakt je triest,
het maakt je bang.
Altijd zo sterk en nu niet meer,
ik huil als een klein kind,
ik huil om dat er geen trap is.
Eindelijk is er een trap..
Tree voor tree zal ik er uit klimmen,
tree voor tree ook al duurt dit lang.
Eenmaal boven zal ik stralen,
dan zal ik weer lachen,
dan zal ik weer blij zijn.
Maar nu nog even niet…
>>Marxo<<
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Marxo | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||