tranan
ik voel de tranen branden
ze rollen straks weer over mijn wangen
alweer helemaal down
kon ik ze maar gewoon vangen
vangen en in een potje doen
opsluiten met mijn verdriet
en met alle pijn die in mij zit
zodat niemand mij zo ziet
het heeft al veel te lang geduurd
te veel tranen zijn al gevlogen
te veel krassen zijn al gezet
en te veel vreugde is uit mij gezogen
ik kan gewoon niet meer
in een leven dat iedereen vreest
ik mis van alles om mij heen
en van alles mis ik jou het meest
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *klijntje* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||