Zwijgende eenzaamheid
Waar dag de nacht zijn rug toedraait
dat is in zomer zo rond tienen
en avond ruikt naar vers gemaaid
de tegels dragen nog de hitte
van uren die in volle warmte zijn gezaaid
daar sleept een zware voet die treurt
om wat in gisteren nog het heden
en om datgene wat zo snel gebeurd
de pijnen die de andere niet geleden
Het huis draagt stille geuren nog
waar gisteren het hooggepoetste hout
de zerk stond in wat de goede kamer
waar nu de kaarsen, bloemen; toch
voelt hij zich nog echt niet oud
en zij was jonger nog in jaren
waardoor haar heengaan veel te plots
en niets of niemand aan haar zij
dan hem; hij kon het niet verklaren
dat dag nu lang leek en de nacht
nog langer dan de tijd ervoor
want zo telt hij zijn uren nu;
zijn bed is veel te groot en koud
voelt schoot waar zij gelegen
in kromming van zijn lijf;
’Waar was je?’ vraagt het duister
’Kom slaap in mij als tijdverdrijf’
en hij heeft maar gezwegen.
**********
sunset 21-05-2005
**********
| Kuijlemans F.: | Dinsdag, mei 24, 2005 02:52 |
| Het einde is een killer.. Zo ook de nacht. En de eenzaamheid. En het zwijgen. Bijna lichten wij het deken van diepere gronden, die in uw woorden gelezen worden. De geheimen van zelfs het leven kan men in woorden vinden. Zoekende naar die woorden, verblijf ik F. |
|
| hiljaa: | Zondag, mei 22, 2005 15:10 |
| grijpend gevoelig gelezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
| EpA: | Zondag, mei 22, 2005 13:51 |
| iam send in silence..,echt super. liefs hannah |
|
| Martine Gieze: | Zondag, mei 22, 2005 13:48 |
| WoW...heel mooi/intens verwoord!! graag gelezen! liefs,Mart |
|
| freakangel: | Zondag, mei 22, 2005 13:44 |
| Echt een pracht-gedicht! Met bewondering gelezen... liefs freakangel |
|
| m@rcel: | Zondag, mei 22, 2005 12:34 |
| Prachtig geschreven en zeer graag gelezen Gr. m@rcel |
|
| psych: | Zondag, mei 22, 2005 12:04 |
| mooi gedicht,liefs,,,elze,,, | |
| Just_Robin: | Zondag, mei 22, 2005 11:40 |
| Prachtig, echt waar. Echt geweldig. Liefs, |
|
| Klaes: | Zondag, mei 22, 2005 10:28 |
| Stil in mij/Graag gelezen Groet/Klaes |
|
| pathsearcher: | Zondag, mei 22, 2005 10:02 |
| *buigt haar hoofd* zij wilde vast niet gaan.. misschien beeft haar lichaam nu in pijn van het afscheid en treurt zij om jouw pijn. liefs en knuffel, |
|
| Quando: | Zondag, mei 22, 2005 09:58 |
| prachtig geschreven.. triest, maar zeer mooi. liefs, Kim |
|
| sergev2005: | Zondag, mei 22, 2005 09:55 |
| mooi gedichtje, sunset. Met weliswaar enkele droeve beelden, maar nietemin een aangrijpend geheel. Liefs, Serge |
|
| lommert: | Zondag, mei 22, 2005 09:23 |
| indrukwekkend stilmakend gelezen..prachtig gedicht...zoals zovaak:) willem |
|
| Lia : | Zondag, mei 22, 2005 08:49 |
| schitterbaar mooi.. knuf,Lia | |
| druppeltje: | Zondag, mei 22, 2005 08:44 |
| dit is prachtig, een goede verwoording om tot een krachtig slot te komen liefs drup |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, mei 22, 2005 08:43 |
| Mooi... liefs Annemieke |
|
| remie: | Zondag, mei 22, 2005 08:40 |
| droevig maar krachtig....liefs Remie | |
| enja: | Zondag, mei 22, 2005 08:37 |
| ik ben helemaal ontroerd kan er niets aan toevoegen dan het lijkt te leven liefs enja | |
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||