ik kan er niet aan doen...
maar ik voel me rotslecht!
ik weet dat ik het mezelf aandoe...
het was mijn eigen beslissing om eventjes afstand te nemen.
en ik wist dat het pijn zou doen!
maar zo hard?
er gaat echt geen minuut voorbij dat ik niet aan jou denk!
maar ik moet doorzetten!
ik kan en MAG nu niet opgeven...
ik heb al voor ergere dingen gestaan
en ben er altijd doorgekomen!
oké,ze vreten vanbinnen nog altijd aan mij...
maar ik ben er nog
en dat is het voornaamste!
ik hoop gewoon dat als ik het opgeef
je er nog steeds voor mij zal zijn...