Dankbaar
Bittere tranen vullen de leegte
in mijn duistere leven
Nooit zal ik jou kunnen vergeten...
zelfs niet voor heel even..
Ik kijk naar de hemel
met een bloedend hart....
en toch ben ik dankbaar
voor de acht jaar
dat ik je bij me heb gehad.
in mijn duistere leven
Nooit zal ik jou kunnen vergeten...
zelfs niet voor heel even..
Ik kijk naar de hemel
met een bloedend hart....
en toch ben ik dankbaar
voor de acht jaar
dat ik je bij me heb gehad.
Reacties op dit gedicht
| mini: | Donderdag, augustus 30, 2001 01:30 |
| Acht jaar vergeet je niet zomaar, al was het niet altijd even prettig. Maar je zult het langzamerhand een plaatsje kunnen geven in je leven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Marilon | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||