Het doet me pijn
Dit weer te horen
Ik vind het hartstikke erg
Wat er allemaal gebeurt
En wil helpen
Maar ik kan het niet

Het doet me denken
Aan Karel
Maar ook de anderen
Wat is het toch oneerlijk
Ookal ken ik ze persoonlijk niet
Toch doet het me wel verdriet

Ik wist niet wat te doen
Of wat te zeggen
Dus was stil
Heb mijn mond erover gehouden
Maar toch heb ik
Er de heledag aan gedacht

Ik wist niet wat te denken
Maar toch deed ik het
Nog geen seconde
Mijn gedachtes ergens anders
Bij gehad
Toch ben ik het, die steeds weer lacht

Toch bleef ik blij doen
Maar toch…
Ik voelde me toch
Diep vanbinnen verdrietig
2 keer in ’n week zoiets
En dan toch dichtbij

Toch blijf ik vechten
Ondanks al mijn pijn en verdriet
Ookal krijg ik nog zoveel tegenslagen
En zie ik het nu eventjes niet
Ik wil niet dat mensen
Zoveel verdriet zouden hebben om mij

Toch blijf ik leven
Voor mijn geluk blijf ik streven
Ookal gebeurt er nog zoveel
En wil ik naar je toe
Ik weet het komt ooit goed
Mijn leven is nog niet voorbij…


Dhr. Gommans en Cyriel.. Rest in peace!