vervlogen woorden uit automatisme
verdwenen dromen, verlangens
kwijtgeraakte verzen, die ik bewaarde
gelogen strofen in mijn hoofd
eenzame dansers in het donker
balanceren ongezien door realiteit
in dans, muziek en kunst verloren
en bewegingen van vermoeidheid
staan ze stil, bevroren
alles stopt, houdt op, verdwijnt
naar de wereld van stilte en waarheid
waar de bomen nog ruisen
de wind naar zout smaakt
de zee tegen de kliffen klotst
de lucht hemelblauw is
onmetelijk groots
en alles wijds is
dromerig
eenzaam...
Mathilde: | Dinsdag, mei 24, 2005 14:49 |
voelbaar en indringend. prachtig! liefs, mathilde |
|
sunset: | Dinsdag, mei 24, 2005 12:01 |
Zo zacht, droef-mooi verwoord. Liefs (en knuf) / sunset |
|
Sheena: | Dinsdag, mei 24, 2005 11:59 |
verdwenen dromen en kwijtgeraakte verzen eenzame dansers, ect ect pfoe dikke bijvoeglijke woordensoep en dan ineens .. in dans, muziek en kunst verloren en bewegingen van vermoeidheid staan ze stil, bevroren (een dijk van een strofe, die weinig bijvoegelijks nodig heeft, gewoon knal boen, staan, niks meer aan doen!) dat maakt alles weer goed :P |
|
Auteur: ike | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 24 mei 2005 | ||
Thema's: |