Terugkerend keer ik je de rug
Terugkerend keer ik je de rug
Zenuwslopend verlossingsdrama
uitdagend blazend in het gezicht
eens krijg je de wind van voren
aanschouw wat er is aangericht
Gebroken stukken, kapot verdriet
gereten aan één stuk
verdronken ziel komt boven drijven
verdraaid je wereld in een ruk
Aangezet tot grof ontsporing
sluiting van de maatbeker
ontdekkingstocht door al mijn dromen
niets zou passen, dat was zeker
Vederlicht geschreden passen
verzwaard door het gewicht
alle woorden van verleden
als een klap in mijn gezicht
Reacties op dit gedicht
| Talli: | Woensdag, november 09, 2005 22:16 |
| Echt.... Niet met woorden omvatbaar! Je hebt dit gedicht zo mooi geschreven! Ik lees het gedicht voor mezelf voor. De woorden klinken goed uit mijn mond.. Oftewel; dit is 1 van die gedichten die je heel soms tegenkomt en waardoor je geen geluid meer kan maken van bewondering en verbazing! Geweldig! Kusjes van Talli, 12 jaar |
|
| MANICMANJA: | Woensdag, mei 25, 2005 22:24 |
| wow...complete silence over here.. | |
| hiljaa: | Dinsdag, mei 24, 2005 16:11 |
| sterke woorden! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tommie1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||