De eeuwige nacht...

Het is donker om me heen,
ik wou dat ik zomaar verdween!

Telkens bij het slapen gaan,
rolt over mijn wang een traan,
een traan met daarin duizend tranen van verdriet,
tranen die ik nog nooit eerder liet,
verdriet, die steeds meer de bovenhand neemt,
van geluk geraak ik volledig vervreemd!

Het is donker om me heen,
ookal ben ik het niet, ik voel me zo alleen!

Stiekem wens ik elke avond om niet meer te ontwaken,
ik wil van dit leven afhaken,
mijn vechtlust is volledig verdwenen,
bij de minste tegenslag neem ik de benen,
de confrontaties worden te zwaar,
volgens mij is het allemaal veel gemakkelijker daar!

Het is donker om me heen,
daarom dat ik zo vaak ween!

Mijn hartje breekt keer op keer,
ik heb de moed niet meer,
ik weet, ik val veel in herhaling,
maar mijn gevoelens nemen mij in de maling,
dit leven kan ik echt niet aan,
ik wil met de dood meegaan!

Het is donker om me heen,

het enigste dat nog naar me lacht,

is de eeuwige nacht...

-GHM-