Gisteren, vandaag, morgen.
Gisteren,
toen je gevoel verdween,
en jij vluchtend meeliep,
was ik net als altijd
alleen,
ik was het niet die jou
terugriep.
Vandaag wil je mijn leven weer,
mijn hart en mijn gedachten,
openrukkend al het oude zeer,
veel meer dan ik verwachtte...
Morgen zeg ik: Nee !
Laat mij maar
mijn eigen leven leiden...
ongelukkig,
dat is waar,
maar ik blijf hopen
op betere tijden.
toen je gevoel verdween,
en jij vluchtend meeliep,
was ik net als altijd
alleen,
ik was het niet die jou
terugriep.
Vandaag wil je mijn leven weer,
mijn hart en mijn gedachten,
openrukkend al het oude zeer,
veel meer dan ik verwachtte...
Morgen zeg ik: Nee !
Laat mij maar
mijn eigen leven leiden...
ongelukkig,
dat is waar,
maar ik blijf hopen
op betere tijden.
Reacties op dit gedicht
| mini: | Donderdag, augustus 30, 2001 17:05 |
| Prachtig! | |
| Dick van Poorten: | Zondag, augustus 26, 2001 21:28 |
| Heel mooi!!! | |
| schaapje: | Zondag, augustus 26, 2001 11:47 |
| mooi gedicht knufffff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marilon | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||