ik hou het niet langer vol...
gisteren mijn éérste uitbarsting in tranen gehad...
ik zat al half in tranen voor de T.V.
toen ik drinken ging halen, helemaal in gedachten verzonken
natuurlijk ben ik dan zo lomp om mijn glas,
mijn lievelingsglas dan nog...,
om te stoten!
" KRAK! "
en met die krak...
brak er ook iets bij mij...
de tranen stroomden gewoon over mijn wangen!
dat was HET moment waarop ik besefte dat het zo niet meer verder kan...
ik kan mijn gevoelens niet blijven onderdrukken!
en toch...
toch heb ik de kracht niet het je te zeggen!
maar ik weet dat het toch ooit eens moet gebeuren...
Reacties op dit gedicht
| neznaj: | Woensdag, mei 25, 2005 11:21 |
| Jonge, jonge dan loop je wel op eieren. Eigenlijk is dit geen leven meer. Ik kan slechts bevroeden wat er aan de hand is, maar jij alleen kan de oplossing aandragen, zeg ik heel makkelijk. Sterkte Han | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nessaja | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||