begrip
Licht was de dag
donker mijn gedachten
een dag vol onbegrip
een dag zonder lichtpunt
Moe van al het denken
moe van al het strijden
te zwaar om dragen
als een rots te zwaar om op te tillen
Verlangen naar rust
verlangen naar tederheid
verlangen naar genegenheid
verlangen naar respect
Laat me mezelf zijn
accepteer me zoals ik ben
Laat de zon weer schijnen in mijn bestaan
dan kan ik met mijn leven verder gaan...
donker mijn gedachten
een dag vol onbegrip
een dag zonder lichtpunt
Moe van al het denken
moe van al het strijden
te zwaar om dragen
als een rots te zwaar om op te tillen
Verlangen naar rust
verlangen naar tederheid
verlangen naar genegenheid
verlangen naar respect
Laat me mezelf zijn
accepteer me zoals ik ben
Laat de zon weer schijnen in mijn bestaan
dan kan ik met mijn leven verder gaan...
Reacties op dit gedicht
| Row Kidney: | Woensdag, mei 25, 2005 17:42 |
| klinkt voor mij heel herkenbaar.. mooi verwoord en gescchreven groet Row |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poky | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||