Het besef dat het fout gaat ligt voor me op de stoep
de zon staat op en de letters van de krant; stroperig
pannekoeken met Maple Leaf stroop Canadese lekkernij
Dagblad dat knispert tegen beter weten in; het is niet fris
Dan de gang maar door en de sloffen kraken op parket
Uit het vriesvak van die kant-en-klaar croissantjes maar
geen naakte vrouw in mijn bed vandaag, dus eet ik ze rauw
Opzouten met dat ontbijtnieuws; de schele heks is autocue-blind
In de tuin waar de stralen inmiddels tot geklommen zijn raakt
een eekhoorn zachtjes het gras aan dat nat is en nu ook zijn
Pootjes die kriskras een boom inklauteren; hoog en droog
Een blad vindt het welletjes en dwarrelt weg van de takken
Achter het raam is het eenzaam zelfs als ik me bedenk dat
er iedere minuut 13 Chinezen worden geboren, of 6 weet ik veel
In ieder geval een hoop mensen hier een hoop mensen daar
Overal mensen, maar niet in mijn kop, in mijn kop is het windstil
Het besef dat het fout gaat ligt voor me op de keukentafel
Veel verder nog dan het plaatselijke nieuws, de duivenberichten
De kruiswoordraadsels en de vervolgstrip, de schaakopgave
Een dikke zwarte rand die jouw naam op papier omklemt en mijn
tranendal ontsnappen laat
| Mathilde: | Woensdag, mei 25, 2005 22:18 |
| wat een pracht dit! stilmakend rakend mooi. in stilte gelezen en herlezen! liefs, mathilde |
|
| Zilke: | Woensdag, mei 25, 2005 21:24 |
| Ongelooflijk! Erg rakend, heel knap geschreven, eens met Sunset... | |
| sunset: | Woensdag, mei 25, 2005 19:19 |
| Zo prachtige verwoording dit. In stil respect gelezen. Chapeau. Liefs / sunset |
|
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||