Fokking tuinkabouters
Radeloosheid ligt op de loer
kleerscheuren in de ziel
waar winkelhaken slecht gestikt
besluiten collectief te staken
Slaat de moed der wanhoop
met het laatste uur dat tikt
de gong al bulderend in het gehoor
duwt dwaze ideeën razend door
Nog voor hij de mond verlaten mag
verstomd de lach, wordt ingeslikt
valse blijdschap verstopt de keel
tot de leugenaar in waarheid stikt
Diepe inhalatie van ontnuchterend geluid
hallucinatie in verbeelding dat zich
bij gratie uit, in schoppen tegen al dat staat
en al dat vallen kan, en al dat nog liggen gaat
Tot blauw plekken enkels sieren
en het staal bewapend beton
krakend begint te brokkelen
tot de godvergeten tuinkabouters
in hun hoge hoeden rood en
wit gestipte paddo’s smokkelen
Reacties op dit gedicht
| Nienke van Turnhout: | Donderdag, februari 09, 2006 21:32 |
| Ik heb hem nu zo'n 2000076843262098647567108793274744232168990327486092657834 keer gelezen, en ik vind hem geniaal, jeeeej! xXx! |
|
| kimW: | Donderdag, mei 26, 2005 07:28 |
| ...nog een beetje vaag voor mij...(maar ik zeg erbij: dat kan geheel aan mij liggen) Wel veel stukken erg mooi opgeschreven, maar als geheel is het mij iets te vaag. kimkus |
|
| shelob: | Woensdag, mei 25, 2005 23:41 |
| Twee keer gelezen, intrigerend en sterk, herkenbaar anders, einde fantastisch, liefs Jolanda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||