popje kleur
je landde zachtjes op mijn hand
de vleugels nat en koud, kriebelend
op mijn warme, dunne huid
de kleuren die je droeg, patronen
die je me liet zien, sloegen gaten
in het licht van de zon
even voor je vertrok, bijgekomen
droog weer tot alles toe in staat
is groeien de ruimte die je laat
de vleugels nat en koud, kriebelend
op mijn warme, dunne huid
de kleuren die je droeg, patronen
die je me liet zien, sloegen gaten
in het licht van de zon
even voor je vertrok, bijgekomen
droog weer tot alles toe in staat
is groeien de ruimte die je laat
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Donderdag, mei 26, 2005 22:55 |
| Ik ben het met Sunset eens ... dit is mooie poëzie ! Graag gelezen / Innerchild |
|
| sunset: | Donderdag, mei 26, 2005 09:44 |
| Meer dan heerlijk dit. En een waar lezersgenot. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||