Overschaduwend besef
Overschaduwend besef
de nacht overschaduwt mij
als zonlicht de dag ontkent
struikelend in razernij
vallend in eigen kuilen
ik ben het zo gewend
om me daarin te verschuilen
mijn masker zit vastgeroest
en ik zou wel willen huilen
maar ik moet sterk zijn
en hou me dus maar koest
maar toch besef ik mij
zo blijf ik niet staande
niemand staat aan mijn zij
om mij even te helpen
of even te laten gaan
Met dank aan: Fri.., Innerchild, Kim, dieuwy, Just_Robin, fox_bert, LizDichter, Benjamin en Boudaatje
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Donderdag, mei 26, 2005 22:25 |
| hij is goed geworden! een dicht met vele gezichten! liefs voor jullie allemaal, mathilde |
|
| sunset: | Donderdag, mei 26, 2005 18:53 |
| 't Blijft een genot om te lezen. Ondanks de wisselende samenstellingen (Of misschien juist dank zij ...). Liefs / sunset |
|
| Quando: | Donderdag, mei 26, 2005 18:31 |
| weer gelukt:) | |
| enjaeva: | Donderdag, mei 26, 2005 17:51 |
| wie zijn we zonder teamwork?niets dat maakt het leven liefs | |
| milamber: | Donderdag, mei 26, 2005 17:44 |
| thumbs up ;) | |
| MaYo-lijn: | Donderdag, mei 26, 2005 17:30 |
| =) | |
| Just_Robin: | Donderdag, mei 26, 2005 17:27 |
| Zeker weten (H) | |
| LizDichter: | Donderdag, mei 26, 2005 17:23 |
| *yay* Dit is Teamwork in volle glorie! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Teamwork! | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||