worstelen
worstelen
Ik weet hoe jij je door het donker worstelt
met een gevoel van eenzaamheid
de weg zoekend naar wat rust
soms verward en de weg kwijt
wat anders kan ik dan jou mijn hand te geven
want samen ben je niet alleen
pak hem maar stevig vast
waar gaan we heen?
het gevoel wat jou overvalt
het is moeilijk te omschrijven
ik wil je zo graag helpen als het kan
wil je nog even bij mij blijven?
ik weet hoe jij je door het leven worstelt
met heel veel oud zeer in jouw lijf
littekens die nooit meer verdwijnen
wil je dat ik nog even blijf?
Reacties op dit gedicht
| Just_Robin: | Vrijdag, mei 27, 2005 23:22 |
| Prachtig dit, zo medelevend en voelbaar geschreven.. Echt geweldig. Liefs, |
|
| m@rcel: | Vrijdag, mei 27, 2005 13:04 |
| Prachtig stilmakend mooi Knuff m@rcel |
|
| Cora (zij): | Vrijdag, mei 27, 2005 12:39 |
| Pffff, mooie Lia.... | |
| sunset: | Vrijdag, mei 27, 2005 11:28 |
| Zo meevoelend troostend, delend mooi verwoord door jou. Je bent toch een echte schat. Liefs / sunset |
|
| hiljaa: | Vrijdag, mei 27, 2005 07:24 |
| mooi......... knufliefs--hiljaa-- |
|
| Lievelingetje45: | Vrijdag, mei 27, 2005 07:21 |
| Zeer schitterend en lief gedicht! Zal hij terecht blij mee zijn! Liefs |
|
| Klaes: | Vrijdag, mei 27, 2005 07:21 |
| Duidelijk herkenbaar mooi verwoord/Klaes | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||