Mijn reis is bezig,
door mooie grasvelden en donkere tunnels,
Ik kom op plaatsen waar ik liever alleen ben,
Ik maak eindeloze uren mee en blijf wachten op
het gezelschap dat niet komt, dat er niet is.
dit is mijn leven, mijn reis.

De reis duurt lang,
ik krijg heimwee bij momenten en word moe,
ik ben de reis moe en dat kan pijn doen,
ik wou dat ik zorgeloos op stap kon gaan,
zorgeloos de reis verderzetten met een duwtje in de rug,
zwevend over alles heen zonder moe te worden,
zonder zwaartekracht dat me doet stoppen met dromen.

Waar de reis naar toe gaat blijft een raadsel,
Plaatsen en mensen die ik tegen zal komen blijven onbekent,
Ook al lijkt het alsof ik geen stap vooruit kom of
plaatsen tegenkom die al bekent zijn,
de reis is lang, en elke dag is een nieuwe wandeling.




Pieter Bas. Aka. Cupidoke ( Belgie 26/08/2001)