Opgedragen aan Ingrid Fasen
Lieve Ingrid,
Woorden zijn niet genoeg
tijdens deze onmenselijke pijn
Het is zo veel te vroeg
Waarom kon je niet langer bij ons zijn
De dood neemt zoveel meer
dan wij ooit kunnen verdragen
Want keer op keer
stellen wij ons dezelfde vragen
Waarom moest dit jou overkomen
Waarom is het zo gegaan
Waarom werd jij weggenomen
Na een veel te kort bestaan
Je hebt gevochten voor het leven
Gevochten, maar je kon niet meer
Tot op het eind alles gegeven
Dit afscheid doet zo'n zeer
Het is zo onwerkelijk, zo irreëel
Het is gewoon niet denkbaar
Het is gewoon téveel
Wij koesteren alle herinneringen
Alles over jou wat ons zo dierbaar is
Alle mooie en bijzondere dingen
zorgen nu voor een ondraaglijk gemis
Lieve Ingrid,
Wij zullen jou voor altijd bij ons dragen
Voor altijd zul je naast ons staan
De herinneringen zullen nooit vervagen
Maar in gedachten verdergaan
Woorden zijn niet genoeg
tijdens deze onmenselijke pijn
Het is zo veel te vroeg
Waarom kon je niet langer bij ons zijn
De dood neemt zoveel meer
dan wij ooit kunnen verdragen
Want keer op keer
stellen wij ons dezelfde vragen
Waarom moest dit jou overkomen
Waarom is het zo gegaan
Waarom werd jij weggenomen
Na een veel te kort bestaan
Je hebt gevochten voor het leven
Gevochten, maar je kon niet meer
Tot op het eind alles gegeven
Dit afscheid doet zo'n zeer
Het is zo onwerkelijk, zo irreëel
Het is gewoon niet denkbaar
Het is gewoon téveel
Wij koesteren alle herinneringen
Alles over jou wat ons zo dierbaar is
Alle mooie en bijzondere dingen
zorgen nu voor een ondraaglijk gemis
Lieve Ingrid,
Wij zullen jou voor altijd bij ons dragen
Voor altijd zul je naast ons staan
De herinneringen zullen nooit vervagen
Maar in gedachten verdergaan
Over dit gedicht
| Auteur: Christel Louwers | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||