Ik ben het kwijt, dat weet ik zeker.
Mijn zelfvertrouwen, word niet meer beter.
Ondanks die maanden lange strijd.
Ik liet het me aan doen, tot mijn spijt.

Nu zit ik met de gebakken peren.
Bij benadering vlucht ik al vele keren.
Men vraagt mij, waarom ben je nog alleen?
Het is mijn zelfvertrouwen die gewoon verdween.

Ze zeggen, je doet je zelf heel veel tekort.
Menigeen vinden het voor mij best wel rot.
Ik kan een ieder veel vriendschap geven.
Een ander helpen doe ik al mijn hele leven.

Dat ben ik gelukkig nog niet kwijt.
Alleen als ik verliefd word, raak ik de weg kwijt.
Zonder schuldgevoel, dat heb ik hun meegegeven.
Vergeven is mijn sterkste punt in mijn leven.

Alleen vergeten dat blijk ik niet te kunnen.
Ondanks er vele mij heel veel liefde gunnen.
Bij mij zijn dromen nu echt bedrog.
Als ik wakker word, heb ik mezelf gelukkig nog!

Er is alleen één ding wat me spijt.
Ik raak verliefde mannen er geirriteerd door kwijt.
Helaas moet ik dan tot mijn spijt toegeven.
Ondanks het minder pijn doet, het mij doet herbeleven.

Het laatste moment van ons vriendschappelijk bestaan.
De harde woorden die mij zo in mijn hemd lieten staan.
De pijn die ik voelde door mijn hele ziel.
Is daar waar mijn zelfvertrouwen in een donkere put viel.