Op de vlucht (wg)
opgejaagd door de beverige angst
en de onrust die zwepend slaan
op mijn naakte huid die enkel
nog in flarden mijn vlees bedekt
kijk ik achter om
en struikel ik al lopend
met een grote omweg
naar mijn troebele doel
niet snel genoeg kan ik
afscheid nemen van mijn verleden
dat toekomst laat uitschijnen
als een niet te bereiken tijd
*weekgedicht: uitdaging van Robski*
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Zondag, mei 29, 2005 20:25 |
| Zeer mooi verwoord! Knap. Liefs, Serge |
|
| *zwarte schaduw*: | Zondag, mei 29, 2005 17:54 |
| ken je gevoel, allé toch wat er in het gedicht beschreven staat. mooi geschreven trouwens! kusje je maantje :) |
|
| natje1711: | Zondag, mei 29, 2005 14:18 |
| heel mooi geschreven liefs natje |
|
| Boudaatje: | Zondag, mei 29, 2005 14:16 |
| idd prachtig neergezet! |
|
| Sunflower Ria: | Zondag, mei 29, 2005 12:21 |
| prachtig dieprakend mooi geschreven liefs en knuffel kusxx warme Zonnegroet SunflowerRia |
|
| sunset: | Zondag, mei 29, 2005 12:20 |
| Voelbaar angstig verwoord. Mooi. Liefs (en knuf) / sunset PS: al moet 'slaan' in de tweede zin wel 'slaat' (is enkelvoud) zijn. |
|
| Quando: | Zondag, mei 29, 2005 11:32 |
| prachtig geschreven. vol angst inderdaad.. knap gedaan. liefs, Kim |
|
| Just_Robin: | Zondag, mei 29, 2005 11:11 |
| Mooi angstig geschreven. Heel erg mooi, goed gedaan! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: druppeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||